De straatnaam is een verwijzing naar de oorspronkelijke naam van de citadel. Toen Frederik Hendrik na de val van de stad in 1629 opdracht gaf tot het bouwen van het fort werd door de gemeenteraad besloten het fort naar zijn zoon en schoondochter te noemen, Willem en Maria.
Het fort (schans) werd in 1637 opgeleverd. Het was een dwangburcht. Dit houdt in dat deze gebouwd is om de stad in bedwang te houden. Frederik Hendrik veroverde de stad en het was voor de grotendeels katholieke inwoners geen bevrijding. De Bosschenaren moesten dus onder controle worden gehouden door de staatse troepen. De twee kanonnen op de citadel zijn dan ook niet voor niets op de stad gericht en niet van de stad af. Het fort had ook de bijnaam papenbril. Papenbril was een scheldwoord. Papen is een verbastering van Papa, oftewel paus. Bril stond voor kijken. Het werd de bijnaam voor elke katholiek. Rond 1789 werd het fort een kazerne en werd toen citadel genoemd. Midden op het terrein werd een kazernegebouw gebouwd. Nu is daar het BHIC (Brabants Historisch Informatie Centrum) in gevestigd. In de militaire periode vervulde de kazerne tevens de functie van tribunaal en militaire gevangenis.
Willem en Maria zijn dus Willem II van Oranje (1626-1650) en zijn vrouw Maria Henriette Stuart (1631-1661). De zoon van Frederik Hendrik, Willem II trouwde als 15-jarige met de 9-jarige dochter van de Engelse koning Karel I, Maria Stuart. Dat was heel bijzonder, omdat koningskinderen in die tijd alleen met andere koningskinderen trouwden en niet met kinderen van 'gewone' prinsen. Het huwelijk was dan ook vooral om politieke redenen geregeld. Zo kreeg de Republiek namelijk Engeland als bondgenoot in de strijd tegen Spanje. Maria Stuart was immers de oudste dochter van de Engelse koning Karel I. Met dit huwelijk bedankte de Britse vorst zijn Nederlandse geldschieter. Het huwelijk van Willem en Maria vond plaats op 2 mei 1641 in Londen.
Na de dood van zijn vader Frederik Hendrik (14 maart 1647) benoemden de Staten van Holland, Willem II tot de nieuwe stadhouder. Ook de provincies Utrecht, Zeeland, Gelre (Gelderland) en Overijssel volgden. Willem was toen 21 jaar oud en zijn vrouw Maria Stuart 16 jaar. In 1648 werd de Vrede van Münster getekend. De prins kon zich niet meer profileren als legeraanvoerder en richtte zich op de eenwording van de Nederlandse provincies en de vergroting van zijn macht. Hij kwam al snel in conflict met staatsgezinde, die zagen niets in zijn streven om de Republiek der Verenigde Nederlanden om te vormen tot een monarchie. In juli 1650 beraamde hij een staatsgreep. Een aantal statenleden, waaronder Jacob de Witt, de vader van Johan de Witt, werden opgesloten op Slot Loevestein. De Statengeneraal werd ontbonden en de prins trok met zijn leger naar Amsterdam. Deze aanval mislukte; in het slechte weer verdwaalde zijn leger op de hei bij Hilversum. Korte tijd later kreeg Willem II hevige koorts na een jachtpartij op de Veluwe. Hij bleek aan pokken te lijden. De stadhouder overleed op 24-jarige leeftijd in Den Haag.
Willem II en Maria kregen één zoon Willem III. Hij werd op 14 november 1650 geboren. Willem III trouwde later met zijn nicht Maria Stuart II. Willem III werd stadhouder van Nederland en doordat zijn vrouw troonopvolger was ook koning van Groot-Brittannië. Het echtpaar stierf kinderloos.
Frank
