Willem Cornelis Ackersdijck is een geboren (12-12-1760) en getogen Bosschenaar. Hij overleed te Rotterdam (7-02-1843). Hij stamde uit een oude regentenfamilie te 's-Hertogenbosch. Zijn vader (die ook Willem Cornelis heette) was schepen van de stad en tevens advocaat. Willem bezocht de Latijnse school in Den Bosch en vervolgens de universiteit te Utrecht, alwaar hij in 1779 promoveerde. Hij vestigde zich ook als advocaat in de stad, waar hij in 1782 tot secretaris benoemd werd. Dit was de eerste van vele openbare functies die hij bekleedde.
Hij trouwde in 1783 met zijn nicht Maria Bowier. Uit dit huwelijk kwamen twee zoons (waarvan het eerste kind jong overleed) en vier dochters voort. Zoon Jan studeerde ook aan de universiteit in Utrecht rechten en werd in eerste instantie ook aldaar advocaat. In 1840 werd zoon Jan in Leiden professor in de algemene statistiek.
Willem Cornelis wijdde zich aan letterkundige, speciaal op het gebied geschied- en oudheidkundige nasporingen. De revolutie in Frankrijk (1789) bracht hier grote verandering in. Willem was prinsgezind en had een afkeer van het streven van de Statenpartij. Op het eind van 1794 week hij voor de naderende Fransen uit en was hij op de laatste audiëntie van Willem V nog aanwezig. Tussen 1795 en 1813 werd Nederland bezet door de Fransen. De Franse troepen vielen de republiek binnen om een buffer te creëren om het revolutionaire Frankrijk. In deze periode veranderden de grenzen van Holland een aantal keren. Tijdens de bezetting wilde Willem geen openbare ambten meer bekleden en hield zich uitsluitend nog bezig met advocatuur en studie. Hij was niet te bewegen om onder de Franse koning Lodewijk Napoleon zitting te nemen in de Raad van Staten.
Toen zoon Jan in Utrecht wilde gaan studeren en omdat hij zich in de nieuwe orde van zaken in den Bosch zich niet meer thuis voelde, vertrok Willem in het jaar 1807 naar Utrecht en vestigde hij zich daar wederom als advocaat. In 1811 werd hij benoemd tot vrederechter; hij bleef dit tot 1820. In dat jaar vroeg hij ontslag (wegens familiereden) om te verhuizen naar Rotterdam, waar hij zich verder wijdde aan zijn studiën.
Frank
