In 1984 kocht Marjan Klinkhamer haar eerste huis en dat was in de Van Noremborghstraat. Marjan is in haar leven wel 20 keer verhuisd, maar Den Bosch heeft toch echt wel haar hart gestolen. "Den Bosch is groot genoeg om stad te zijn met de voorzieningen van dien en klein genoeg om mensen te kennen en bekenden tegen te komen," licht Marjan toe. Datzelfde geldt volgens haar voor "haar" straat. Lekker dicht bij de stad, maar geen last van de drukte. Verder wonen er veel mensen, maar ook weer niet te veel. Zelf woont ze er nu al in haar derde huis. De meeste mensen kennen elkaar en er is ook een straatapp. "Het is wel een echte 'witte' straat, maar er is ook wel veel diversiteit." Er zijn diverse activiteiten, zoals een straatfeest en de walking dinners zijn erg populair. Tekenend voor de 'eenheid' in de straat is de kerstverlichting die ieder jaar de straat siert. De lampen blijven hangen tot carnaval. Dan worden er rood, wit, gele lampen ingedraaid en daarna gaan ze weer 10 maanden naar een zolder.
In de straat is aandacht voor elkaar. Sinds Marjan niet meer kan tennissen (lucht tekort) heeft ze van biljarten haar hobby gemaakt. Ze heeft ook een biljartgroepje in de straat gevormd en op donderdagavond spelen ze in De Slinger.
Op mijn vraag of Marjan nog wil verhuizen komt een kort en bondig antwoord: nee!
Maria van der Hamsvoord in gesprek met Marjan Klinkhamer
