Yvonne en haar hondje Chica die inmiddels al op leeftijd is, wonen in één van de van witte huisjes aan de Ophoviuslaan.
Yvonne is hier in 1958 komen wonen met haar ouders en broers. Zij was toen drie jaar. Haar vader Joop was eerst timmerman en later opzichter woningonderhoud. Als opzichter was hij in dienst als ambtenaar bij de gemeente en later bij Brabant Wonen. Het was een baan die hij met veel plezier deed.
Joop Kouwenberg heeft tot zijn dood in dit huisje gewoond. Hij is 101 jaar geworden en kon prachtige verhalen vertellen over bijvoorbeeld zijn werk, over de dierenmarkt die in vroegere dagen nog bij café de Unie plaatsvond of over Janus Kiep (bekende Bosschenaar)die graag bij hem koffie kwam drinken.
Op zijn 100ste verjaardag was de hele straat versierd en kwam de hele buurt op bezoek om hem toe te zingen. De burgemeester had een videoboodschap ingesproken. Normaal komt hijzelf, maar het was coronatijd. Yvonne: 'Het was geweldig. Al die mensen, ballonnen, tekeningen en vlaggetjes. Mijn vader heeft genoten'.
In 2005 is Yvonne bij hem gaan wonen. Ze was net gescheiden. Moeder was al overleden en vader had zorg nodig. Daarnaast had ze nog haar eigen werkzaamheden in de ouderenzorg. Dit deed ze met veel plezier.
Yvonne: 'De mensen betekenden veel voor mij en ik had het idee dat dit omgekeerd ook zo was. Het was een druk leven'. Op den duur werd het werk haar fysiek te zwaar. Ze heeft toen de overstap gemaakt naar de psychiatrie. Dit is ze blijven doen tot haar pensioen.
Ze vindt de buurt fantastisch. Er is saamhorigheid en er wordt rekening met elkaar gehouden. Is er iets dat moet worden gedeeld dan is daarvoor de gezamenlijke buurtapp. Een grote meerwaarde voor Yvonne is dat door dit alles ze zich hier veilig voelt.
