Drie keer: “Dag!”
Drie mensen zitten aan de grote tafel.
Liesbeth van Drunen stopt straks als opbouwwerker en verlaat haar werkplek in de Muntel, Vliert, Orthenpoort en Binnenstad en daarmee ook de Slinger. Ze zegt: “Ik ben hier ter ondersteuning van de bewoners en de vrijwilligers. Ooit, in de jaren 80, ben ik begonnen in het kinderwerk in de Hofstad en maakte ik me sterk voor samen wat samen kan en apart wat apart moet. Na een aantal jaren elders kom ik rond 2012 terug in Muntel, Vliert, Orthenpoort en Binnenstad. Eerst betrokken bij de verbinding van de Stijl aan het Taxandriaplein met de buurt. Toen in 2015 het Buurtteam opgericht werd, was het logisch dat het buurtwerk een vaste plek moest hebben. Dat werd het wijkgebouw De Slinger. En hier hebben we met het bestuur onderzoek gedaan naar wat in dit gebouw mogelijk is als echt buurthuis. En de resultaten worden zichtbaar. Er is een stijgend aantal wijkbewoners dat graag naar de Slinger komt. Meer bewonersinitiatieven komen hier tot bloei. Ik ben superblij met de laatste ontwikkelingen in het kader van het honderd jarig bestaan van de Muntel. Alle 100 jaar Muntel-activiteiten hebben groepen bewoners met elkaar in contact gebracht. De makers van de Muntelquiz gaan voor een vervolg, hoe dan ook. Talenten van bewoners drijven boven. De fototentoonstelling in drie delen… daar raken bewoners niet over uitgesproken. Geweldig. Ik kan echt zeggen: dit is de mooiste wijk van Den Bosch!
Daar is Marjo Verberne, die naast haar zit, het helermaal mee eens. Zij zegt: “De Slinger is van, voor en door de buurt. Zo hebben we het als bestuur in oktober 2018 aangezegd en we hebben er hard aan gewerkt om mensen van de wijk weer naar de Slinger te krijgen. Ik zelf had de taak om het personeel en de vrijwilligers te begeleiden. Dat viel niet altijd mee. Maar we hebben wel de samenhang met de wijk en zijn bewoners sterk verbeterd. Daarin hebben we als wijkgebouw een verbindende functie. En de Slinger is voor een groep mensen een plek geworden waar je met anderen samen kunt zijn als je alleen bent. Ik ga per 1 januari 2022 uit het bestuur, maar blijf wel betrokken bij dingen hier. Zo ga ik onder andere de pagina in de Wijkkrant in de toekomst mee verzorgen.”
Toon van Rijnsoever, aan de overkant van de tafel, reageert enthousiast: “Top! Ik herinner me nog goed dat ik in de periode dat het financieel slecht ging met de Wijkkrant naar de Slinger ben gegaan om aan Wim Keller van het bestuur te vragen om via advertenties de krant te steunen. Ik weet nog precies hoe hij toen keek! De Slinger had het toen ook moeilijk. Bij mij drong het besef door dat na de periode van “gerommel in De Slinger” de Wijkkrant en de Buurtkiep konden meehelpen om de Slinger toegankelijker te maken voor alle wijkbewoners. De redactie van de Wijkkrant ging vanaf oktober 2017 plaats vrijmaken maken voor berichten over het wijkgebouw en in nummer 57 verschijnt de eerste hele pagina met berichtgeving over en van het Wijkgebouw De Slinger. Ik heb dat dankzij de medewerking van o.a. jullie twee kunnen volhouden tot dit nummer.”
Even voorstellen
Hoi, ik ben Ronald van Hest. Al een kleine anderhalf jaar ben ik gastheer in wijkgebouw De Slinger. Daar werk ik op maandag- en donderdagochtend. Verder ben ik als vrijwilliger ook actief voor het Noordbrabants Genootschap. Voor die organisatie schrijf ik artikelen voor de website. Dat sluit mooi aan op de opleiding journalistiek die ik ooit afgerond heb. Daarnaast ben ik maatje voor cliënten van Reinier van Arkel.
Naast mijn vrijwilligersactiviteiten heb ik ook de nodige hobby's. Ik luister graag muziek en kijk veel films. Ook mag ik graag een boek lezen.
Het werk bij De Slinger bevalt me prima. Het zorgt er voor dat ik weer wat meer onder de mensen ben en het geeft me na het overlijden van mijn moeder ook wat meer zingeving. Omdat ik autistisch ben, kan ik soms wel wat overprikkeld raken. Hopelijk nemen jullie me dat niet kwalijk.
Het is de bedoeling dat ik voor de Wijkkrant over het reilen en zeilen van De Slinger ga schrijven. In de toekomst kunnen jullie dus nog de nodige pennenvruchten van mij verwachten.
